Co ma Kolb do „Katarynki”

Nie mam pewności, czy „Katarynka” jest be, czy też ok 🤔.

W sumie, na dziś, to nieważne, bo jest i trzeba nam ją oswoić 🤷‍♀️.

Co robię, żeby nam było przyjemnie? Albo chociaż ciekawie?

Poniżej tegoroczne pomysły, możecie skorzystać z zeszłorocznych, które znajdziecie tu 👇 https://okiemipiorembelferki.pl/2022/01/23/elementor-3973/.

Pewnie wiecie, że jestem okejką, więc ciągle w drodze… Poprawiłam na przykład KSU do cyklu lekcji, które znajdziecie TU.

Tak jak w ubiegłych latach potraktowałam „Katarynkę” Kolbem, bo bardzo go kocham 😍 i się z nim nie rozstaję.

 I –  Doświadczenie

To mogą być po prostu dźwięki.

Tajemniczy Kolb? No nie. Wystarczą dźwięki katarynki, które przywitają wchodzących uczniów, przypominam, że można je znaleźć na przykład TU, ale też w wielu innych miejscach w sieci.

 Nie wierzycie? Spróbujcie. Zobaczycie zaskoczenie i uśmiechy. I mamy etap pierwszy, czyli DOŚWIADCZENIE.

Poza tym w ramach inicjacji cyklu Kolba możemy zaserwować:

  • 😮 Intrygujące zdjęcie (pies przewodnik).
  • 😮Przebranie nauczyciela (ciemne okulary).
  • 😮Film.
  • 😮Krótką opowieść (storytelling, fajna bywa własna historia nauczyciela, nawet wymyślona).
  • 😮Niezwyczajną aranżację sali (wystarczą umieszczone tam i ówdzie kartki).
  • 😮Aranżowanie emocjonującej sytuacji (wejście do sali z zamkniętymi oczami).
  • 😮„Wejście w buty” (muzeum, „Niewidzialny dom”, kino sensoryczne itp.).
  • 😮Zapisywanie swojego imienia alfabetem Brajla.

II – Refleksja (refleksyjna obserwacja).

Tu zgodnie z cyklem Kolba jest przestrzeń na refleksję.

 Sprawdzają się rutyny myślenia krytycznego (np. „Pomyśl, znajdź parę, podziel się”, „Widzę, myślę, zastanawiam się”, „Most”, „Kolor, symbol, obraz”, „12 pytań”).

Zobaczmy na przykład, jak zadziałała rutyna 12 pytań. Dajemy wyzwanie dzieciom, żeby podały 12 pytań, które im się nasuwają w związku z DOŚWIADCZENIEM.

Ważne ❗– pytania są otwarte, nie mogą się rozpoczynać od partykuły „czy”. Proponuję tę aktywność zaprojektować dla grup (5 minut). I całkiem możliwe, że nie dadzą rady ułożyć 12 pytań (zwykle do 5-6 pytania idzie szybko, potem już niekoniecznie) ważne, żeby podjęli wyzwanie!

Pojawiły się pytania (powtarzające się lub podobne pominęłam):

Co to za muzyka? Po co ta muzyka? Dlaczego pani puściła muzykę? Dlaczego ta muzyka jest tak dziwna? Jak wyglądali kataryniarze? Dlaczego nie ma dziś katarynek? Kiedy grały katarynki? Jak wyglądały katarynki? Skąd pani ma taką muzykę? Jak się gra na katarynce? Dlaczego ta muzyka jest taka dziwna?

To nie są tylko pytania. Kiedy je czytamy, następuje niezwykły moment wspólnego zastanawiania się, refleksji właśnie, a o to przecież chodzi. Wspólnie też grupujemy pytania tematycznie i znajdujemy na nie odpowiedzi.

III – Wnioskowanie, teoria, wiedza.

Czy podaję tu gotowce?

Nieeeeeee…🙈

W tej fazie Kolba jest miejsce na przykład na 👇

  • ✨Projekty.
  • 🧐Wyzwania, zagadki.
  • 🏃‍♂️Stacje zadaniowe, escape room.
  • 🤨Narzędzie MK – mapa – przykład, wniosek.

Dla „Katarynki” wymyśliłam escape room, który znajdziecie krok po kroku tu 👇

„KATARYNKA” – escape room

 1️⃣ Uczniowie wchodzą do sali i losują swoją grupę, na przykład według znaczków na BILETACH1, 2, 3, 4, 5

BILETY PDF.

2️⃣ Wszystkie zespoły otrzymują zadanie „0”, które jest TU i TU w pdf oraz TU w dokumencie.

3️⃣ Po rozwiązaniu zadania „0” zespoły podejmują kolejno wyzwania 👇

ZADANIE 1      zadanie 1 pdf     zadanie 1 dokument

ZADANIE 2      zadanie 2 pdf     zadanie 2 dokument

ZADANIE 3      zadanie 3 pdf     zadanie 3 dokument.

Oczywiście, zgodnie z instrukcjami.

4️⃣ Po każdym rozwiązaniu zadaniu grupa podaje hasło i otrzymuje bilet do kolejnego zadania.

Czyli – po  podaniu hasła do zadania grupy wpisują na wywieszonej „kłódce”(na przykład na tablicy) swoje rozwiązanie (cyfrę przypisaną temu zadaniu).

WAŻNE! Do rozwiązań potrzebny jest szyfr, który znajdziecie TU i TU w pdf 🙂 

Jeśli wpisy na kłódce zgadzają się z wymaganym rezultatem (kłódki znajdziecie TU pusta   TU z rozwiązaniem i TU w pdf ) to mamy dla wszystkich uczestników ORDERY.

IV – Zastosowanie, eksperymentowanie.

Czyli tworzenie własnych projektów i prac na bazie poprzednich aktywności.

To na przykład mogą być 👇

– gry planszowe wykonane przez uczniów,

– prace stylistyczne (wypracowania) inspirowane wiedzą o lekturze (np. w połączeniu z kartami metaforycznymi),

– tworzenie kart postaci inspirowanych wiedzą o bohaterach lektury,

– projektowanie przez uczniów „stolików lekturowych”.

W naszej przygodzie z „Katarynką” 👇

  1. Trenowaliśmy opis postaci pana Tomasza, poprzedzony wizualizacją tej postaci (KSU do opisu).
  2. Redagowaliśmy w zespołach ogłoszenie, do którego KSU jest TU, co kończy się oceną koleżeńską (między grupami).
  3. Tworzyliśmy wynalazek, który poprawi codzienne życie osób niewidomych, KSU można pobrać TU.

A co z klasówkami z lektury i stopniami?

Ale jak to, nie sprawdzamy? Nie wstawiamy ocen?

Ależ sprawdzamy i monitorujemy rozwój kompetencji, czyli wiedzy, postaw i umiejętności, czyż nie? Jeśli macie wątpliwości, przeczytajcie ten wpis raz jeszcze 😊.

Ależ oceniamy –  informacją zwrotną – ustną, koleżeńską, w ramach samooceny i od nauczyciela również. Wszystko to składa się na ocenianie bieżące 📝. W „bonusie” mamy zgodność oceniania z przepisami.

Dzięki temu „Katarynka” nie jest powodem pojawiania się niechcianych emocji, a nawet było ekscytująco, na przykład przy kodowaniu swojego imienia alfabetem Brajla  (który znajdziecie tu na przykład https://alfabet.braille.edu.pl/ ) i tworzeniu swojego wynalazku 🤩.

Czego i Wam życzę 💚

Belferka Zosia

Tylko poczuj…

Empatia, empatia, empatia… Tyle się o niej mówi, że taka trochę, przepraszam, ale wyświechtana i mało atrakcyjna się robi. Nie gadajmy tyle o niej, proszę. Po prostu róbmy tak, żeby ją poczuć. Projektujmy  w szkołach sytuacje, w których nie można jej nie poczuć. Co uczniom po przepisie na empatię? Nawet jeśli, w ramach dnia dobroci dla wychowawcy, wyuczą się zasad postępowania, uruchomi to w nich uczucia? No nie, przecież to wiecie. Nie doświadczyli, nie znaleźli się w sytuacji = nie poczuli.

Czy czujecie dyskomfort w obecności osoby niewidomej? Pewnie tak… A zastanawialiście się, dlaczego? Dlaczego nie potrafimy, nie wiemy jak… Czy z nas zimne ryby, nieczułe głazy? No przecież nie! Nie mamy doświadczenia!

Moi uczniowie doświadczyli. I jeszcze będą, oj tak!

Materiał poniżej to godziny wychowawcze i język polski składające się na całość tego doświadczenia.

Wyzwaniom, do których zapraszam waszych uczniów, towarzyszą kompetencje:

💪(1)Tworzenia i rozumienia informacji.

💪 (3) W zakresie nauk przyrodniczych.

💪 (5) Osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

💪 (6) Obywatelskie.

💪 (7) W zakresie przedsiębiorczości.

💪 (8) W zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

  1. Wizyta w „Niewidzialnym domu” w Toruniu 

Niesamowite dwie godziny, podczas którego dzieci doświadczyły niewidzenia. Po prostu zwiedzały w ciemności, mówię wam, to trzeba przeżyć.

Nie obeszło się bez silnych przeżyć, gdy okazało się, że nie wszyscy dobrze znoszą stan, w którym trzeba się poruszać nic nie widząc.  

W części warsztatowej są zajęcia, które prowadzi niewidomy przewodnik (towarzyszył nam zresztą od początku). Dzieci dowiedziały się o różnych sposobach na to, jak „widzieć” rękoma choćby kostkę Rubika. Rysowaliśmy w ciemnościach, słuchaliśmy po ciemku opowiastek filozoficznych, no nie do opowiedzenia to jest. Tego trzeba doświadczyć. Na zdjęciach poniżej macie próbki naszej twórczości bez udziału zmysłu wzroku.

I podpowiedź – jeśli bliżej jest wam do Warszawy, to jest tam „Niewidzialna wystawa”

2.  Godziny wychowawcze w oparciu o materiały:

– karty z alfabetem Braille’a

My mieliśmy (dzięki jednej z mam) taki prawdziwy, z wypukłymi punktami. Uczyliśmy się pisać w tym alfabecie na przykład swoje imię i nazwisko. Kartę z alfabetem Braille’a znajdziecie TU.

– filmy edukacyjne, na przykład

Dodatkowo można zaszaleć ze scenkami, w których na przykład:

🖐dzieci odgadują, jaki to przedmiot z zawiązanymi oczami (lub przedmioty są ukryte w pudełku, do którego można włożyć rękę)

🚶‍♀️ dojdź do… (uczeń z zawiązanymi oczami próbuje przejść drogę na przykład do tablicy, drzewa itd., przedtem jednak zapamiętuje tę drogę).

Nieocenione okażą się tu rutyny myślenia krytycznego, na przykład:

12 kreatywnych pytań na temat psów przewodników, które unaocznią nam, co już dzieci wiedzą, a co je nurtuje w związku z tą sprawą, warto pokazać psa przewodnika, zdjęcia znajdziecie poniżej.

W odpowiedzi na pytania dzieci pomoże kilka faktów, które znajdziecie TU.

Te wiadomości, które pochodzą ze strony https://kuratorium.katowice.pl/  należy podzielić na  grupy. Każda z nich przekłada tekst na dowolną formę prezentacji (mapa myśli, scenka, lapbook lub inne) i przedstawia klasie.

Most 1. i 2. na początku cyklu zajęć i na końcu do słów „Osoba niewidoma”

Dzięki temu dowiemy się, czy i jak zmieniło się myślenie uczniów na temat osób niewidomych.

  1. Lekcje języka polskiego

Lektura „Katarynka” Bolesława Prusa

NaCoBeZu do cyklu lekcji znajdziecie TU.

Lekcje pierwszą rozpoczęłam od wow, bo uczniowie, wchodząc do klasy, słyszeli granie katarynki (i widzieli na tablicy multimedialnej), można na przykład wykorzystać ten filmik.

Po samodzielnym przeczytaniu lektury przez uczniów zachęcam do zastosowania rutyny „Widzę…Myślę…Zastanawiam się…”.

Praca nad treścią lektury może przebiegać w grupach, w których każda z nich opracowuje elementy świata przedstawionego, a potem rutyną „Wędrujące kartki” grupy weryfikują poszczególne opracowania.

Następnie przypominamy sobie formę ogłoszenia.

Polecenie: Napisz ogłoszenie, w którym pan Tomasz składa ofertę kupna katarynki dla małej, niewidomej dziewczynki.

Kryteria sukcesu do ogłoszenia znajdziecie TU. Prace uczniowie wymieniają między sobą i udzielają sobie informacji zwrotnej.

Opisy postaci w formie rysunku z wypisanymi elementami charakterystyki wokół niej proponuję poprzedzić rutyną „Różne punkty widzenia”:

– grupy 1 i 2 opisują odpowiednio małą dziewczynkę odpowiednio jako jej mama i pan Tomasz,

– grupy 3.i 4. opisują pana Tomasza oczami małej dziewczynki i kataryniarza.

Na koniec gwóźdź programu – projekt wynalazku, który ułatwi życie niewidomym osobom.

Nie musimy poprzestać na tekście lektury obowiązkowej 😀. Mogą się też przydać:

👉„Zamknięte oczy” – tekst/karta pracy o niewidomym chłopcu 

👉 „Między mną a czereśnią” Paola Peretti       👉 „Spotkanie nad morzem” Jadwiga Korczakowska

👉„Tydzień Konstancji” Olga Masiuk

Tyle. Moje marzenie, żeby wskazać uczniom drogę do empatii powoli się realizuje. Mam nawet na to dowody, bo dzieciaki całkiem już poza mną włączają się w akcje charytatywne – pomagały przy „Szlachetnej paczce”, zbierały karmę dla schroniska. Jestem z nich baaaaardzo dumna.

Takiego uczucia i wam życzę

Belferka Zosia